مـیخـنـدم :

 

دیـگـر تـ ــب هــم نـدارم

داغ هـ ــم نیـسـتـم

دیـگــر بــ ــه یـ ـاد تـ ــو هـ ـم نـیسـتم

سـ ـرد شـ ـده ام...

سـ ـرد سـ ــرد

نمـ ـی دانـم

شـایـد دق کـ ــرده ام

کسـ ـی چــ ـه مـی دانـد

بــ ـی حسـ ـم کـ ـردی نـسبت بــ ــه تمـ ــام حـ ـس هــ ــای دنیـ ــا...

 

 

 

امشب غزل! مرا به هوایی دگر ببر

تا هر کجا که می بردت بال و پر ببر 

آرامشی دوباره مرا رنج می دهد

مگذار در غذابم و سوی خطر ببر

 

 

همه جا هستی...

در نوشته هایم ، در خیالم ، در دنیایم

تنها جایی که باید باشی و ندارمت کنارم است....

 

 

 

نوشته شده در یادداشت ثابت - پنج شنبه 92/11/11ساعت 12:13 عصر توسط حمیده نظرات ( ) |