وسط دلتنگی هایم .....مرا گُم مکن

                     خسته ام از تنهایی.........

                                 من را از خاطره هایت خط نزن.....

                                                 بگذار بمانم حتی در پاورقی اش......

.

.

.

.

.

  آسمان این بار بار امانت نتوانست کشید و  بارید و بارید .......

  ....اما نمی داند که من خسته تر از آن ام......

چتر باز کرده ام اما باز هم گونه هایم خیس است!!!

 

نوشته شده در یادداشت ثابت - چهارشنبه 93/4/12ساعت 12:47 صبح توسط حمیده نظرات ( ) |